Arkadaşım varsayalım ayıya dayı dedikten sonra geçtin köprüyü. Ah ne zor gelmiştir karşındaki o tüylü varlığa ‘’ Sen başka bir şeysin’’ demek. Onun kendisini olmadığı gibi hissettirmek ve daha da gücüne güç katmak... Ah ne söylenmiş sindir geçmeden ve geçtikten sonra içinden ‘’ AYI!’’, diye.
Hadi diyelim dedin ve özlemle beklediğin an geldi. Geçtiğin köprüdeki ayı nalları dikti havaya ve yerine geçtin. Peki, sen dayı mı, ayı mı olacaksın şimdi o köpründen geçmek isteyenlere?
Peki, ayıya ‘’ Dayı’’ diyip de köprüyü geçemeyenler? İşte onun isyanı çok acıdır, tehlikelidir. Suçlar ayıyı ayı olduğu için. Suçlar köprüyü geçenleri ‘’ Lan ahlaksızlar! Yalakalar! ‘’ diye. Bağırır ayıya:’’ Ayı oğlu ayııııı!’’, diye. Hiçbir işe yaramaz bağırtısı çığırtısı artık kendisine ve çevresine zarar vermekten başka. Vay haline!
Ne mi yapmalı? Bırak başkaların köprüsüne göz dikmeyi ve yap kardeşim kendine bir köprü.
Zahmetli midir? Belki evet. Zor mudur? Belki evet. Sabır mı ister? Belki evet. Ama bir şey kesindir: O köprü senindir.
